Prawidłowy rozwój fizyczny dziecka wpływa na kształtowanie pozostałych, równie ważnych obszarów – poznawczego, emocjonalnego oraz społecznego. W tym okresie wszystkie działania powinny być szczegółowo i metodycznie zaplanowane, aby wspierać naturalny rozwój dziecka.
Wszystkie zadania realizowane przez dzieci wieku przedszkolnym powinny sprawiać im radość i przyjemność. Etap przedszkolny ma znaczący wpływ na dalsze losy edukacyjne oraz życiowe wychowanków.
Zajęcia ruchowe w tym okresie powinny charakteryzować się wysoką intensywnością przeplataną krótkimi przerwami na odpoczynek. W celu większej efektywności oddziaływania po kątem fizycznym i psychicznym należy stosować
różnorodne środki, metody i formy.
Pełny rozwój osobowości dziecka wynika z przeżywania ruchu, radości kreatywnego działania, eksperymentowania i zdobywania doświadczeń psychomotorycznych, dlatego tak ważny jest świadomy i prawidłowy dobór ćwiczeń aby stymulować holistyczny rozwój dziecka.
Duże znaczenie dla osiągnięcia zamierzonego efektu nauczanego elementu ruchowego ma pokaz. Dzieci odwzorowują pełny przebieg ruchowy, uczą się do od razu.
Stąd naszą ideą jest prowadzenie zajęć przez specjalistów – nauczycieli wychowania fizycznego oraz instruktorów wybranych dyscyplin.
Cele realizacji programu:
➢wszechstronny rozwój sprawności ruchowej,
➢indywidualizacja potrzeb ruchowych dziecka,
➢przygotowanie do współdziałania i współżycia społecznego,
➢kształtowanie cech charakteru zgodnych z nurtem olimpizmu,
➢propagowanie zdrowego stylu życia.
Metody realizacji programu:
Metody odtwórcze:
➢metoda zabawowo-naśladowcza
➢metoda zadaniowa
➢metoda ścisła
Metody twórcze:
➢ metoda ruchowej ekspresji twórczej
Metody intensyfikujące zajęcia ruchowe:
➢ metoda stacyjna
➢ metoda zadań dodatkowych
➢ tory przeszkód i ścieżki zdrowia
Olimpizm – poznanie samego siebie
Nowożytny ruch olimpijski jest związany z nazwiskiem francuskiego barona Pierre de Coubertina, który przywracając światu olimpiady głosił, że ” zawody sportowe winny zastąpić wojny i konflikty, a w igrzyskach olimpijskich nie jest ważne zwycięstwo, tylko udział, szlachetna walka”. Ten wskrzesiciel nowożytnych igrzysk, humanista, miłośnik sportu i pedagog stworzył koncepcję olimpizmu, która nic nie traci z wartości do dziś.
Coubertin głosił, że olimpizm to nie tylko współzawodnictwo sportowe i medale. Przekonywał, że:
- olimpizm to radosna filozofia życia, chwaląca i łącząca w zrównoważoną całość jakość ciała, woli i umysłu;
- to poznanie samego siebie, swoich możliwości, wybór w życiu nieprzemijających wartości: piękna, dobra, uczciwości i wiążących się z tym zasad fair play;
- to przyjęcie szlachetnej i aktywnej postawy w życiu, by pokonywać przeszkody, sprawdzać swoje możliwości, dążyć do doskonałości, by zdać jak najlepiej publiczny egzamin.
Głównym celem olimpizmu jest dążenie, aby sport służył harmonijnemu rozwojowi człowieka.
Coubertin podkreślał, że to jakimi stajemy się w życiu, zależy od wielu czynników- rodziny, szkoły, przyjaciół, ale przede wszystkim od nas samych. Przekonywał, że można być mistrzem w sporcie oraz w życiu.W ujęciu Pierre de Coubertina olimpizm jest skierowany do wszystkich osób, bez względu na wiek, zawód, rasę, narodowość czy wyznanie.
Coubertin wierzył, że sport może przyczynić się do uczynienia świata lepszym, a stać się to może, gdy połączony zostanie z kulturą i edukacją. Dziś olimpizm usiłuje wzmacniać więzi sportu z nauką, kultura i sztuką oraz organizuje różne formy aktywności ruchowej, a wszystko po to, by jak najwięcej osób przekonać do wyboru sposobu życia opartego na radości z wysiłku, wychowawczych wartościach dobrego przykładu, odpowiedzialności społecznej i poszanowania uniwersalnych zasad etycznych.
Zgodnie z koncepcją Coubertina należy podejmować różne działania, by młode pokolenie przygotowywać do wysiłku, współzawodnictwa, poszanowania prawa, podziwu i dbałości o piękno i zdrowie ciała.
Sport znakomicie nadaje się do wychowywania dzieci i młodzieży w duchu filozofii Pierre de Coubertina. Edukacja poprzez sport, oparta na wartościach olimpijskich, wiedzy o historii igrzysk oraz autorytecie sportowca – olimpijczyka uzupełnia międzyprzedmiotowe podejście do nauczania młodego pokolenia. Inspiracje w tematyce olimpijskiej mogą znaleźć dla siebie nauczyciele różnych przedmiotów, trenerzy sportowi, animatorzy, a także rodzice – wszyscy ci, którzy poszukują drogi do pozytywnego wzmocnienia dzieci i młodzieży w rozwoju.
W obliczu pandemii olimpijskie wartości: dążenie do doskonałości, przyjaźń, szacunek oraz solidarność są ważniejsze niż kiedykolwiek. Aktywność fizyczna jest jednym z kluczowych elementów życia społecznego, uczy poszanowania wartości, szacunku dla innych, przestrzegania zasad, poczucia solidarności i chęci do podejmowania zwiększonego wysiłku. Z tego powodu należy promować tę aktywność na różne sposoby, szczególnie na poziomie lokalnym, wśród ludzi młodych. Zawsze jest dobry czas na bycie aktywnym, odnoszenie sukcesów na różnych płaszczyznach, na rozwój. Trzeba tylko stworzyć identyczne szanse w rywalizacji i przyjazny klimat społeczny.
Wychowanie olimpijskie zwiększa szansę na samorealizację, rozbudza potrzebę własnego doskonalenia się, pogłębienia wiedzy o świecie i człowieku, umiejętności w zakresie pielęgnacji ciała i ducha, wartości etycznych i estetycznych. Olimpizm może być sposobem na życie i to nie tylko sportowców. Gdybyśmy stosowali olimpijskie idee zarówno w sporcie, jak i w życiu, świat byłby piękniejszy. Zależy to jednak od nas…
Mistrzem świata jesteś przez rok, mistrzem olimpijskim – przez całe życie.
Steve Redgrave
Ciężka praca połączona z wiarą w siebie.
Te dwa składniki zmieszać i dodać dużą ilość radości ( nie żałować)
z tego, co się robi!
Kamil Stoch
W czasach obecnych, tak pełnych wspaniałych możliwości, a z drugiej strony obfitujących w tyle niebezpieczeństw, nowoczesny olimpizm ma być szkołą etycznego ideału i czystości moralnej, wytrzymałości fizycznej i cielesnej siły.
Pierre de Coubertin